Hayat denilen kimimiz için uzun ya da kısa o süreç... Hayat; bu 5 harfin içinde ne yaşam öyküleri, ne anlamlar barındırıyor. Bügünkü yazımda tüm olayların aktörü insanı ele almak istedim...
Doğaya hükmedebilen ve her şeye anlam yükleyen, gören, düşünen, ya da düşünemeyen varlık insan! Kimi zaman savaş aktörü, kimi zaman mucit, belkide sadece yiyen içen ölen varlık... Orada burada şurada her yerde. Kısacası hayatın içinde... Kendinizi hayattan soyutladığınız oldu mu? Ya da bakabildiniz mi hayata dışarıdan, televizyon seyreder gibi... İstediniz; ama bakmadınız çünkü siz hayatın parçasısınız ruhunuz beyniniz neyi görüyor düşünüyorsa siz osunuz. Bazen görmek istediğinizsiniz, bazen de kendinizden kaçansınız.
Televizyonda bir savaş haberi, birbirini katleden insanlar, açlıktan nefesi kokan insanlar ve yine bir şehit haberi, şahitsiniz çevrenizde tüm olup bitenlere... Ve bilirsiniz tüm bu acı olayların baş aktörünü. Çünkü siz insanı bilirsiniz. Biz büyüdükçe kirlendi "dünya". Ne dünya ne de doğa şahit olmak istedi kendi organlarının insan tarafından yok olmasına... En sonundan o da küstü insana... Ağaçlar meyve vermez, çiçekler açmaz oldu bombaların bittiği yerde, akarsular akmaz oldu insana ulaştığı yerde... Günden güne kaybolan yitip giden doğaya insanoğlu seyirci kalır oldu...
Kısacası insan insanı ve dünyayı yok etti, etmeye de devam ediyor... Aldırmaz oldu çevresinde olup bitene, duyarsızlaştı, bilmek istemedi, nasıl yaşaması gerektiğini unuttu. Bencilce almak istedi var olanın elinden katilce... Bu muydu bildiğim insan bu kadar basit miydi? Şimdi ne düşünürsen düşün... Yitirdiklerini, kaybettiğin değerlerini geri al, getir zamanı getirebilirsen, var et yoktan var edebilirsen yeniden bir dünya...
Aynayı sana tuttum kendini tanıdın mı insan?
Doğaya hükmedebilen ve her şeye anlam yükleyen, gören, düşünen, ya da düşünemeyen varlık insan! Kimi zaman savaş aktörü, kimi zaman mucit, belkide sadece yiyen içen ölen varlık... Orada burada şurada her yerde. Kısacası hayatın içinde... Kendinizi hayattan soyutladığınız oldu mu? Ya da bakabildiniz mi hayata dışarıdan, televizyon seyreder gibi... İstediniz; ama bakmadınız çünkü siz hayatın parçasısınız ruhunuz beyniniz neyi görüyor düşünüyorsa siz osunuz. Bazen görmek istediğinizsiniz, bazen de kendinizden kaçansınız.
Televizyonda bir savaş haberi, birbirini katleden insanlar, açlıktan nefesi kokan insanlar ve yine bir şehit haberi, şahitsiniz çevrenizde tüm olup bitenlere... Ve bilirsiniz tüm bu acı olayların baş aktörünü. Çünkü siz insanı bilirsiniz. Biz büyüdükçe kirlendi "dünya". Ne dünya ne de doğa şahit olmak istedi kendi organlarının insan tarafından yok olmasına... En sonundan o da küstü insana... Ağaçlar meyve vermez, çiçekler açmaz oldu bombaların bittiği yerde, akarsular akmaz oldu insana ulaştığı yerde... Günden güne kaybolan yitip giden doğaya insanoğlu seyirci kalır oldu...
Kısacası insan insanı ve dünyayı yok etti, etmeye de devam ediyor... Aldırmaz oldu çevresinde olup bitene, duyarsızlaştı, bilmek istemedi, nasıl yaşaması gerektiğini unuttu. Bencilce almak istedi var olanın elinden katilce... Bu muydu bildiğim insan bu kadar basit miydi? Şimdi ne düşünürsen düşün... Yitirdiklerini, kaybettiğin değerlerini geri al, getir zamanı getirebilirsen, var et yoktan var edebilirsen yeniden bir dünya...
Aynayı sana tuttum kendini tanıdın mı insan?
0 yorum:
Yorum Gönder